Hoe Operatie Kerstvreugde mijn leven veranderde
We spraken met Yusef en vroegen hem ons te helpen begrijpen hoe OCJ (Operation Christmas Joy) levens verandert – en hoe het zijn leven in het bijzonder heeft veranderd.
Wat betekende OCJ voor jou persoonlijk?
Het was een uiting van echte vreugde – vreugde die ik nog nooit eerder had gezien. Een paar maanden voor mijn eerste OCJ verhuisde ik naar Turkije en gaf ik mijn leven aan de Heer. Ik sloot me aan bij een 222 kerk en via mijn kerk werd ik uitgenodigd voor het OCJ-programma. Het was verbazingwekkend om te zien hoe mensen van mijn eigen leeftijd en zelfs jonger, God met zoveel vreugde prezen! De manier waarop ik gelovigen zag samenkomen als vrienden en genieten van gemeenschap, elkaar tijd geven, delen in vreugdevolle ervaringen, dit alles was ongelooflijk waardevol voor mij. Deze manier van blijmoedig prijzen was voor mij een vreemde ervaring en zeker totaal nieuw. Het heeft een blijvende indruk op me achtergelaten en me veel geleerd. Het heeft me veranderd.
OCJ was een uiting van echte vreugde – vreugde die ik nog nooit eerder had gezien.
Welke cadeaus heb je gekregen?
Ik herinner me het eerste jaar nog zo levendig omdat het zo’n blijvende indruk op me achterliet. Mijn cadeau was een schooltas met daarin een sjaal, handschoenen en muts, een warme rode trui voor de winter en een bal.
Daarna kan ik me niet meer herinneren wat er in elk jaar zat, maar ik kan je wel vertellen dat er altijd iets warms om aan te trekken was, speelgoed en iets praktisch. Ze hadden zowel aan mijn recreatieve als praktische behoeften gedacht en het was altijd zo persoonlijk voor me.
Wat vond je van de viering?
Deze vieringen waren iets waar we in de aanloop maanden naar uitkeken! Ik ging altijd met mijn broer Benjamin mee. Het eerste jaar was ik 14 en hij 10. De vieringen waren fascinerend. Ze zaten vol aanbidding, spelletjes en entertainment (acteren, zingen…) en naarmate we meer betrokken raakten, maakten we hier ook deel van uit. Daarna was er tijd om cadeaus te delen. Het was zo bijzonder dat deze tijd speciaal voor kinderen was!
Als iemand overweegt om aan OCJ te doneren, wat zou je dan tegen hem of haar zeggen?
Ik zou zeggen, zonder enige twijfel en zonder enige aarzeling, ga ervoor!
Deze cadeaus die je geeft en die cadeaus worden in de handen van kinderen in nood, zijn niet alleen fysieke cadeaus. Zij zijn hoop voor deze kinderen. Elk jaar wachten deze kinderen letterlijk op Kerstmis, dat voor hen een lichtpuntje is in een anders jaarlange strijd. Ja, ze krijgen misschien andere cadeaus van familie, maar als ze cadeaus van de kerk krijgen, is dat iets anders! En ik kan je uit eigen ervaring vertellen dat het een bron van GROTE vreugde is! Ik herinner me dat ik letterlijk dagen telde tot wanneer de OCJ-viering zou plaatsvinden – ik keek er reikhalzend naar uit.
Deze geschenken zijn niet zomaar fysieke geschenken – ze zijn hoop!
Weet dat je met deze giften invloed hebt op de volgende generatie Iran. Er zijn kinderen en jongeren die in de toekomst de toekomstige bouwers van Iran zullen zijn!
Wanneer heb jij je leven aan Jezus gegeven? Vertel ons wat tot die beslissing heeft geleid.
In oktober 2016 gaf ik mijn hart aan Jezus. Ik was net naar Turkije verhuisd. Het was de eerste keer dat ik een kerkvergadering bijwoonde. Tijdens de aanbidding zag ik hoe mensen met grote vreugde aanbaden. Het was zo anders dan mijn ervaring van aanbidding als moslim. Het greep me aan. Ik wist dat ik mijn God op dezelfde manier wilde aanbidden. Niet met gejammer en geweeklaag, maar met vreugde en feest. Diezelfde dag gaf ik mijn leven aan Jezus.
Christelijke vreugdevolle aanbidding greep me aan. Ik wist dat ik God op deze manier wilde aanbidden. Diezelfde dag gaf ik mijn leven aan Jezus. Ik was 14 jaar oud.
Hoe zou je je huidige leven en omstandigheden beschrijven?
Op dit moment zijn we al meer dan zeven jaar vluchteling in Turkije. Al die tijd hebben we gewacht om toegelaten te worden tot een land van bestemming, zodat we ons konden wortelen en een stabieler leven konden opbouwen. De mogelijkheden zijn hier erg beperkt voor ons. Voor onderwijs, voor werk. De situatie is erg moeilijk. Ik kan je niet vertellen wat er voor mij in het verschiet ligt, maar ik kan je wel vertellen dat als ik vandaag de dag niet gelovig was en geen deel uitmaakte van een christelijke gemeenschap, ik er zeker van ben dat mijn omstandigheden veel moeilijker en ondraaglijker voor me zouden zijn zonder de steun van Jezus en mijn christelijke familie.
Feit is dat we vandaag de dag de Heer hebben en HIJ is degene die ons in alle omstandigheden vrede geeft. Dan is er nog onze christelijke familie die in alle opzichten achter ons staat. Ze ondersteunen en leiden ons. Dit is iets groots dat ons helpt om standvastig te blijven in deze moeilijke omstandigheden en om de kansen te benutten – en te creëren – die ons in staat stellen om vooruit te komen en alles te doen wat we kunnen met wat voor ons ligt.
OCJ was als kind zo’n belangrijk onderdeel van mijn leven. Nu wil ik dat andere jonge mensen op dezelfde manier worden beïnvloed als ik.
Elke Yusef is belangrijk en heeft het potentieel om honderden anderen te bereiken.
Met jouw gift kunnen we de meest kwetsbare kinderen in het Midden-Oosten blijven helpen.