Waar is de gerechtigheid voor de vrouwen van Iran: Medium

door Lana Silk

Als je de Bijbel hebt gelezen, ben je waarschijnlijk bekend met Gods verlangen naar rechtvaardigheid. Hoewel gerechtigheid uiteindelijk en rechtvaardig voor ons, als gelovigen in Christus, is betaald aan het kruis – blijf ik geloven dat we een aangeboren gevoel hebben om op te komen voor hen die niet voor zichzelf kunnen vechten. De Bijbel vertelt ons immers dat we moeten opkomen voor hen die onderdrukt en geknecht worden.

“Kom op voor hen die niet voor zichzelf kunnen opkomen; zorg voor gerechtigheid voor hen die verpletterd worden. Ja, kom op voor de armen en hulpelozen en zorg dat ze gerechtigheid krijgen.” Spreuken 31:8-9

Terwijl onrechtvaardigheid overal ter wereld welig tiert, escaleert de situatie in Iran, zoals blijkt uit de protesten van jonge mensen. Het onrecht dat het Iraanse volk op dit moment wordt aangedaan is verschrikkelijk, variërend van mensen die geslagen en gedood worden voor hun geloof tot het koste wat het kost monddood maken van hun stem in hun dappere strijd voor vrijheid en rechtvaardigheid.

Hoewel de jongeren van Iran zelf nog geen echte vrijheid hebben ervaren met de huidige regering die hun cultuur, religie, uiterlijk, onderwijs en stem dicteert, vechten ze veerkrachtig terug met een sprankje hoop in hun hart. Ondanks de oorspronkelijke cultuur van Iran, ooit prachtig bloeiend – gevuld met vrijgevigheid, vriendelijkheid, rijkdom en creativiteit – heeft de agressieve controlehandhaving van de huidige regering Iran drastisch veranderd, waarbij veel vrijheden werden beperkt, agressie werd opgelegd aan Iraniërs en specifieke bevolkingsgroepen werden vervolgd.

Laten we dan in het bijzonder aandacht vragen voor de vrouwen en jonge meisjes in Iran, die op dit moment op brute wijze worden vermoord vanwege hun protesten.

Tussen de vele onrechtvaardigheden in Iran in de afgelopen 40 jaar sinds de Iraanse Revolutie, blijft mijn hart bezwaard voor deze vrouwen. Omdat ik in Iran geboren ben, heb ik persoonlijke ervaring met het leven onder de islamitische heerschappij van Iran en weet ik uit de eerste hand hoe het is om te leven onder de regels en beperkingen waar de jeugd van Iran vandaag de dag tegen vecht. Als er iemand is die gerechtigheid wil voor deze meisjes, dan ben ik het wel.

Ik kan niet werkeloos toezien terwijl ik deze moedige vrouwen ken, die hun hele leven onderdrukt en misbruikt zijn, terwijl ze in koelen bloede vermoord worden – en nu door legale overheidsinstanties – vanwege hun moedige protesten. Dat kan ik niet.

Ik denk vaak na over mijn eigen alternatieve realiteit: wat als ik dat was geweest? Wat als mijn familie Iran niet had verlaten? Wat als ik Jezus nooit had gekend? Wat als ik vandaag niet wist wat ik waard was? Wat als ik alleen beslissingen kon nemen onder de dekking en controle van mijn vader of echtgenoot? Wat als ik gevangen zat in een liefdeloos huwelijk, nadat ik op mijn 12e of 13e tot slaaf was gemaakt van een oudere man, zonder rechten op mijn eigen lichaam? Wat als ik uitgehuwelijkt zou worden, zwanger gemaakt met 14 jaar, gescheiden en op straat gezet zou worden zonder enige juridische status of toekomst? Wat als mijn kinderen van me worden afgenomen? Wat als ik door mijn eigen familie in de prostitutie was verkocht? Wat als ik voor slechts vijf uur in een tijdelijk huwelijk was verwikkeld, alleen maar om gebruikt te worden voor mijn lichaam, vervuild en bezoedeld, waardoor ik uiteindelijk mijn eigen weg moest zoeken met gemakkelijke toegang tot drugs – een vrij gebruikelijke manier om met het trauma van dit alles om te gaan?

Nee, zo is mijn leven niet gelopen – maar dit is absoluut de realiteit voor de vrouwen van Iran.

Er is echter hoop op gerechtigheid.

“De Heer is de Geest, en waar de Geest van de Heer is, daar is vrijheid.” 2 Korintiërs 3:17

Ik behoud mijn hoop omdat ik Jezus ken. Ik weet dat Hij degene is die de gevangenen bevrijdt. Dit vers zegt het: “Waar de Geest van de Heer is, daar is vrijheid.” We moeten die vrijheid naar Iran brengen; deze vrouwen moeten Jezus leren kennen, degene die de gevangenen bevrijdt. Hij is de kettingbreker die ernaar verlangt dat deze vrouwen weten wat ze waard zijn – hun immense waarde en doel – door hen hun waarde te laten zien, hun immense waarde, door hen leven, vrijheid, doel en vreugde te geven.

En ik heb het zien gebeuren. Hoewel deze moedige vrouwen de strijd nog maar net zijn begonnen, is hun veerkracht en dapperheid iets om op te merken; ik ben ervan overtuigd dat, hoewel ze het misschien nog niet zien, de strijd in hun harten niets anders is dan een diep zaad van inspiratie van de ware Geest van God. Ik geloof dat deze vrouwen Jezus zullen leren kennen.

Deze verenigde vonk in hun harten is slechts het begin van het vuur van vrijheid in Christus. Het is onze taak om naast hen te vechten, gerechtigheid voor hen te zoeken, de handen en voeten van de Heer te zijn en hen de tedere liefde van Jezus te tonen – de man die meer van vrouwen hield dan welke man op aarde ooit heeft gedaan en ooit zal doen.

Jezus kwam op voor vrouwen in een tijd, plaats en cultuur waarin niemand anders dat deed. Zijn ogen voor vrouwen waren revolutionair en transformerend. Hij gaf vrouwen een stem, een doel en echte vrijheid in een omgeving waar vrouwen evenveel waard waren als vee – niet anders dan de vrouwen in Iran nu worden gewaardeerd.

Jezus noemde deze vrouwen niet alleen waardig; Hij pleitte ook voor hen. Jezus nam het op voor de vrouw die gestenigd zou worden; Hij, de enige die de autoriteit had om haar te veroordelen, verdedigde haar in plaats daarvan, door Zijn genereuze genade uit te breiden en haar hogerop te roepen. Dat is het hart van Jezus. Hij geeft ons kracht, sterkt ons en vecht voor ons – zelfs als we dat op dat moment niet zien.

Ik kan je verzekeren dat God vrijheid, gerechtigheid en liefde verlangt voor deze onschuldige vrouwen. Hij roept ons op om voor hen te pleiten in een uiterlijke houding van Zijn kracht en liefde. Als we dat niet doen, wie zal er dan voor hen in de bres springen?

“Draag elkaars lasten en vervul zo de wet van Christus.” Galaten 6:2

We moeten actief bidden voor het land Iran – voor de bescherming en bevrijding van de vrouwen in Christus Jezus, voor de ogen van Iraanse mannen (en Iraanse autoriteiten) die geopend worden voor de waarheid en voor hun harten die bewogen worden door de Geest van God, en voor het Woord van God dat zich als een lopend vuurtje door het land verspreidt en waarheid in liefde brengt aan iedereen.

Het Woord van God is krachtiger dan welk tweesnijdend zwaard ook en is in staat om door de harten te snijden die het verst van Hem af staan. Zijn liefde heeft het vermogen om elke ziel te doordringen – ongeacht omstandigheden, vooruitzichten of verleden. Niemand is te ver verwijderd van de liefde van Jezus.

We mogen deze vrouwen niet vergeten. Dat kunnen we niet. Gods wil is om hen te redden; Gods wil is dat Zijn mensen voor hen opkomen – om deze informatie met onze gemeenschappen te delen en solidair te zijn met deze moedige zielen – zonder angst of beven, maar vastberaden in Christus Jezus, die elke gevangene kan bevrijden.

“De Geest van de Heer is op mij, want hij heeft mij gezalfd om goed nieuws te verkondigen aan de armen. Hij heeft mij gezonden om gevangenen de vrijheid te verkondigen en blinden het gezicht terug te geven, om verdrukten te bevrijden,” Lucas 4:18

Oorspronkelijk geplaatst op: Medium.